Walka z chorobą

Na weekendzie byłam z miśkiem na motorach. Sami. Dzieci pozostawiliśmy na łasce babci i dziadka.

Nasuwa się wiec pytanie. Jeździsz sobie na motorze? To skoro tak to co Ty możesz mówić o depresji? Nie masz żadnej depresji !Nie leżysz w łóżku z niechęcią do życia i świata .

Taka myśl mi dżwięczała całą podróż. Ale to nieprawda .Depresja to choroba duszy która potrafi zatruć każdy dzień. Choć ktoś na zewnątrz wydaje się być zdrowy w środku bardzo cierpi.

Niedawno rozmawiałam ze znajomą lekarką, którą na studiach uczono że jeżeli kobieta ma pomalowane paznokcie to znaczy że nie jest chora. Co za brednie.

Jeśli masz męża i dzieci to musisz wstać i zając się nimi mimo chęci leżenia cały dzień. Jeśli zdajesz sobie sprawę z choroby to chcesz z nią walczyć i dostarczać sobie endorfin ile tylko trzeba.

W tą środę powinnam dostać diagnozę od terapeuty na ile moja depresja jest zaawansowana okiem specjalisty (po uzupełnieniu testów i rozmowach wstępnych ). Zobaczymy.

Nie ważne jak mam na imię nie ważne co przeżyłam. Ważne kim jestem i gdzie jestem.

Mam 34 lata wspaniałego męża ,cudowne dzieci ....DEPRESJĘ i NERWICĘ NATRĘCTW.

Tyle lat żyłam nie zdając sobie z tego sprawy. Myślę że w obecnym świecie jest wiele osób co na to cierpi i nawet o tym nie wie.

Chce aby ten blog towarzyszył mi w wyjściu z tego stanu i rozpoczęcia życia na nowo z radością. Wiem że obżeranie się słodyczami i użalanie nad sobą mi nie pomoże.

Będę testować na sobie wszystkie możliwe metody wyjścia z tej paskudnej choroby, wizytę u psychiatry, terapię, książki, modlitwę i sport.

Obecnie  ciężko mi  zwlec się z łóżka i normalnie funkcojnować , wszystko straciło sens i gdyby nie dzieci i mąż to mogłabym tam zalegać bardzo długo.

Na początek wystarczy .